Onze dochter slaapt de afgelopen nachten met een knuffel in de vorm van een rood hartje in haar armen geklemd. ‘Martje het hartje’. Ik denk dat het haar letterlijk houvast geeft. De term kwam een paar keer voorbij in fijne gesprekken die ik de afgelopen dagen had: houvast.
Alles is zo onzeker, alles is anders. Waar kun je je nog aan vasthouden? Ik zoek ook naar houvast, merk ik. Nu opdrachten ineens niet doorgaan, nu er een andere situatie thuis, nu ik bang ben voor wat er komen gaat…
Hoe ik dat probeer?
- Door een dagindeling te maken, hebben we voor onszelf en de kinderen structuur gecreëerd.
- Door te focussen op wat ik wel kan doen (bijvoorbeeld online trainingen geven), krijg ik een gevoel van grip en doelgerichtheid.
- Ook fijne hulpbronnen (wandelen, yoga, meditatie) geven me positieve gevoelens ontspanning en structuur.
- Mooie teksten en beelden die voorbijkomen op social media en in app-groepen, geven me een gevoel van saamhorigheid.
En dan nog… voelt het soms ineens alsof ik aan het vallen ben en niets heb om me aan vast te grijpen.
Waar haal jij je houvast vandaan?
